Wychowankowie, współpracownicy i przyjaciele Franciszka Wesołowskiego z Katedry Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Łodzi zapraszają na wieczór wspomnień o Profesorze, wybitnym teoretyku muzyki, kompozytorze, organiście, ponad pół wieku związanym z łódzką Akademią, wieloletnim prorektorze i doktorze honoris causa tej uczelni. 10 stycznia mija setna rocznica urodzin prof. Wesołowskiego.


W środę 8 stycznia we wspomnieniowym spotkaniu wezmą udział uczniowie Franciszka Wesołowskiego z różnych roczników. Kompozycje organowe i kameralne Profesora wykonają artyści związani z Akademią Muzyczną: Piotr Grajter (organy), Miłosz Bazelak (organy), Izabela Ceglińska (skrzypce), Tomasz Bartosiak (skrzypce), Jolanta Kukuła-Kopczyńska (altówka), Tomasz Starek (wiolonczela). W programie: Kwartet smyczkowy z 1953 roku i utwory organowe napisane w latach 90., w tym preludia chorałowe na temat kolęd: „W żłobie leży” i „Gdy się Chrystus rodzi”. Spotkanie rozpocznie się w Sali Balowej Pałacu Akademii przy ul. Gdańskiej 32 o godz. 17.00. Wstęp wolny.

Praca w łódzkiej Akademii Muzycznej, wcześniej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, była ważnym rozdziałem w działalności pedagogicznej i naukowej Profesora. Studia w tej uczelni ukończył w 1947 roku. Od 1948 r. uczył tutaj gry na organach, rok później również harmonii, kształcenia słuchu, kontrapunktu, seminarium prac dyplomowych. Pod jego kierunkiem powstało ponad 100 prac magisterskich studentów teorii muzyki AM i kilkadziesiąt kolejnych napisanych przez studentów edukacji muzycznej Akademii i Uniwersytetu Łódzkiego. Przez 21 lat był prorektorem uczelni, w latach 1960-80 kierownikiem Katedry Teorii Muzyki, w następnych latach również Zakładu Muzyki Dawnej. Muzyce dawnej już od lat 60. poświęcał szeroko zakrojone badania, liczne artykuły i cykl sesji muzykologicznych organizowanych w Akademii pod wspólnym tytułem „Obecny stan badań nad wykonawstwem muzyki dawnej” (pięć sesji w latach 1978-87), na które zapraszał muzyków z całej Europy. Pomimo tak wielu osiągnięć i ponawianych wniosków uczelni aż 24 lata czekał – jako osoba bezpartyjna – na nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego. Stało się to dopiero w 1981 roku, gdy tytuł profesorski dla niego znalazł się wśród postulatów strajkujących studentów. Od 1995 roku był profesorem zwyczajnym sztuki muzycznej. Zmarł w 2007 roku.

W 1999 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi, która w tym samym roku przygotowała księgę pamiątkową „Arcana musicae”, dedykowaną prof. Wesołowskiemu z okazji jego 85. urodzin. We wstępie do książki prof. Jerzy Bauer zapisał słowa, które trafnie opisują rolę, jaką Franciszek Wesołowski odegrał dla łódzkiego, i nie tylko łódzkiego środowiska muzycznego: – Ta Księga jest wyrazem ludzkiej życzliwości i podziwu. Jest jednocześnie podziękowaniem i wyrazem uznania za proste, świadczone całym długim i pięknym życiem świadectwo prawości, pasji badawczej, umiłowania prawdy, sztuki i człowieka, zarówno w pracy naukowej, jak i pedagogicznej. Podręczniki Profesora były dla co najmniej kilku pokoleń polskich muzyków, teoretyków i muzykologów pierwszym drogowskazem na drodze zgłębiania muzycznych arkanów – tajemnic muzyki. Dzięki swej logice i przystępności stanowią one do dziś pomoc w zadomowianiu się w skomplikowanym świecie harmonii.